Is aimsir de chuid an bhriathair an aimsir fháistineach a úsáidtear chun tagairt do ghníomhaíochtaí nó staideanna san am atá romhainn:
The future tense is a verb tense that expresses future actions or states:
Beidh Sinéad ar ais i gceann míosa.
Sinéad will be back in a month’s time.
Ní úsáideann tú forainm (mé, tú, sé, etc.) agus tú ag freagairt ceiste mar na cinn seo thíos san aimsir fháistineach – bíonn sé mícheart de ghnáth forainm a úsáid nuair a bhíonn Yes agus No mar fhreagra ar cheist.
You don’t use a pronoun (mé, tú, sé, etc.) when you answer questions like the ones below in the future tense – it’s usually incorrect to use a pronoun when Yes and No are the answer to a question.
An rachaidh sí abhaile ag an Nollaig?
Will she go home at Christmas?
Rachaidh.
Yes.
Ní rachaidh.
No.
An bhfeicfidh tú Liam amárach?
Will you see Liam tomorrow?
Feicfidh.
Yes.
Ní fheicfidh.
No.
Nuair a dhéanann tú ráiteas caithfidh tú, gan amhras, forainm a úsáid:
When you make a statement you must, of course, use a pronoun:
Rachaidh sí abhaile ag an Nollaig.
She’ll go home at Christmas.
Feicfimid Liam amárach.
We’ll see Liam tomorrow.
Tabhair faoi deara go scríobhtar an briathar agus an forainm mar fhocal amháin sa chéad phearsa uimhir iolra (e.g. feicfimid thuas).
Note that the verb and the pronoun are written as one word in the first person plural (e.g. feicfimid above).